Μετά τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων, ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Παιδείας προέβη σε δεσμευτική δήλωση, ότι τα πανεπιστημιακά συγγράμματα θα διανεμηθούν στους φοιτητές «στην ώρα τους και δωρεάν». Που εδράζεται αυτή η αισιοδοξία; Στο ότι, υποτίθεται πως, το υπουργείο «τα βρήκε» με τους εκδότες πανεπιστημιακών συγγραμμάτων συμφωνώντας, μέσω του συλλόγου τους, στην διαδικασία τιμολόγησης τους.

Παραμένει όμως άλυτο το βασικό αγκάθι που έκανε τους εκδότες να αρνούνται την εκτύπωση τους: Η μη καταβολή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου. Την όποια η κυβέρνηση αποφεύγει, όπως και τις άλλες οφειλές της προς ιδιώτες και επιχειρήσεις, από αμοιβές ωρομισθίων, καταβολές συντάξεων και εφάπαξ, είτε εξοφλήσεις τιμολογίων για προμήθειες και παροχή υπηρεσιών. Ως άσκηση «δημιουργικής λογιστικής» προκειμένου να εμφανίσει ικανοποιητικό «πλεόνασμα» για την αξιολόγηση.

Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί προκαλεί ένα ερώτημα που ξεφεύγει από τις αρμοδιότητες του Τσακαλώτου και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Ένα ερώτημα που ...

Τα καταφέρατε μια χαρά κ. Πρόεδρε. Περάσατε αυτό που θέλατε. Και για τις τρεις ψήφους πού έλειψαν, ως προς την αποδοχή του επίμαχου άρθρου 3, που πέρασε και αυτό, με τους 148, θα είναι κωμικό να τολμήσει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να θέσει θέμα «δεδηλωμένης». Και ελπίζω ότι, για την σοβαρότητα της δημόσιας εικόνας του ίδιου, δεν θα το κάνει. Δεν θα σας δώσει δηλαδή την ευκαιρία να πανηγυρίσετε, με μία εκ των προτέρων εξασφαλισμένη θετική ψήφο, σε περίπτωση που ζητήσετε ψήφο εμπιστοσύνης.

Αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν βεβαίως κωμικοτραγικό. Και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν αφορά εσάς. Διότι είχατε από την αρχή μία γραμμή και σε αυτήν επιμείνατε μέχρι τέλους. Εκφωνώντας, προχθές, μια ομιλία που ασφαλώς διεκδικεί επαίνους. Διότι πράγματι, στην επιχειρηματολογία υπεράσπισης της πολιτικής σας, ήταν εμπνευσμένη. Πράγμα σπάνιο σε άλλες ομιλίες σας, ενώπιον του κοινοβουλίου.

Το κωμικοτραγικό στοιχείο δεν αφορά ούτε το ΚΚΕ, τη «Χρυσή Αυγή», το «Ποτάμι», την «Ένωση Κεντρώων». Είχαν μια σταθερή γραμμή και προ και κατά την ψηφοφορία. Αφορά ...

Μπορεί πράγματι σήμερα, με τον καταιγισμό πληροφοριών που δέχονται, όντας εξ απαλών ονύχων εξοικειωμένα με την τεχνολογία της πληροφορικής, τα παιδιά να ωριμάζουν ενωρίτερα από ότι συνέβαινε μερικές δεκαετίες πίσω. Αλλά ένα δεκαπεντάχρονο, αγόρι ή κορίτσι, δεν παύει να είναι ακόμη παιδί. Και νομικώς και ουσιαστικώς. Να είναι ακόμη στην φάση των αναζητήσεων, των προβληματισμών και των πειραματισμών.

Ρωτάμε συχνά τους εφήβους, αν έχουν ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλουν να σπουδάσουν, τι θέλουν να γίνουν. Και δεν είναι λίγες οι φορές που εισπράττουμε την απάντηση: «Δεν έχω αποφασίσει ακόμη». Η βεβαιότητα με την όποια απαντούν τα επτάχρονα «θέλω να γίνω δάσκαλος», «αστροναύτης», «γιατρός», ή κάτι άλλο, δεν απαντάται πια σε τέτοια απολυτότητα στους εφήβους. Στην περίοδο δηλαδή της ηλικίας των ανθρώπων, όπου οι ανατροπές είναι συνήθεις και ταχύτατες.

Συχνά, υπό την πίεση του περιβάλλοντος, οι έφηβοι οδηγούνται σε αναγκαστικές επιλογές επαγγελματικού προσανατολισμού, για τις όποιες αργότερα μετανιώνουν. Αλλά αν είναι δύσκολο να αλλάξεις επάγγελμα, για το ...

Τελικώς, η μόνη απειλητική αντιπολίτευση, για την κυβέρνηση των Συριζανέλ, αποδεικνύεται πώς είναι …εξωκοινοβουλευτική. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας και το «κολλητάρι» του, ο Πάνος Καμμένος, τα βγάζουν πέρα με τα κόμματα της βουλής. Σχεδόν αβρόχοις ποσί. Πότε κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν. Πότε λέγοντας ψέματα. Πότε ρίχνοντας το στην παρελθοντολογία με το «δεν ξεχνάμε τι κάνατε εσείς», όπως βεβαίως έκαναν και οι προκάτοχοι τους. Και πότε τραμπουκίζοντας δια των Πολάκηδων. (Διότι δεν είναι ένας και μοναδικός ο Πολάκης).

Η μόνη αντιπολίτευση που φοβούνται ο Αλέξης και ο Πάνος είναι η …ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και προσωπικώς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ο οποίος είναι μεν, γενικώς, «χαμηλών τόνων» και μετριοπαθής, αλλά έχει και τα όρια του. Όταν θεωρεί ότι κάποιες κυβερνητικές πρωτοβουλίες υπερβαίνουν τα εσκαμμένα, τότε υψώνει τη φωνή. Όπως τώρα με το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλλου από το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας ενός ή μίας εφήβου.

Την προηγούμενη φορά που «αγρίεψε» ο Αρχιεπίσκοπος, ο Τσίπρας, με την επίνευση του συνεταίρου του, ...